Mój oryginalny plan miał polegać na tym, żeby z lotniska w Podgoricy dostać się do ronda, przy którym miały rzekomo zatrzymywać się autobusy jadące w stronę Budvy i dalej do Kotoru. Po przylocie zignorowałem taksówkarzy, spośród których tylko jeden był wyjątkowo nieustępliwy i ruszyłem w stronę rzeczonego ronda. Po niespełna minucie zatrzymał się kierowca nowej toyoty i sam z siebie zaproponował podwózkę. Po drodze z lotniska mija się stację kolejową AERODROM, skąd pociągiem można dojechać albo na wschód do Podgoricy, albo na południowy-zachód do Baru. Niestety w okolicach ronda nikt nie wiedział o żadnych przystanku autobusowym, a autobus z tabliczką “KOTOR” którzy przez nie przejeżdżał, mimo moich prób zatrzymania, nie zatrzymał się. Jeden ze sprzedawców mówił coś o stacji autobusowej jakieś 300m od tegoż ronda, ale nikt inny nie potrafił potwierdzić tej informacji. Ktoś inny twierdził, że tutaj autobusy zatrzymują się tylko latem. W końcu po kilku nieudanych próbach czarnogórskie rodzeństwo wyratowało mnie z opresji – najpierw próbowali wypytać sami sprzedawczyni z piekarni, a potem jak zostali – tak jak ja – odprawieni z kwitkiem – zawieźli mnie na dworzec autobusowy do Podgoricy. Chciałem tego uniknąć, bo to nadrabianie drogi, ale w tej sytuacji nie było już innego wyjścia. Podróż z Podgoricy do Kotoru autokarem zajmie ok. 1,5 – 2h. Na stacji bilet można kupić w kasie lub w automacie. Narodową walutą Czarnogóry jest euro.